Emekli dua ediyor, bu bayram gelen giden olmasın diye...

Emekli dua ediyor, bu bayram gelen giden olmasın diye.  

Ne tabağa koyacak baklava var, ne tutacak şeker, ne cebe koyulacak birkaç kuruş harçlık. Torunları bile göresi yok çoğunun. Zaten onlar gelmezse emekli bir yere gidemiyor. Gelseler de yetemiyor, gırtlağa dayanan borç burnu aşıyor, alnı geçiyor. Çaktırmıyor ama emekli borç içinde boğuluyor. Belki küçük kentlerde, kasabalarda yan geliri olan, iyi kötü evi olup kira vermeyen, köyünden patatesi unu gelen emekli biraz nefes alabiliyor ama metropollerde emekli bitti, bitiyor!

İşte 31 Mart’ta görülen kırmızı haritanın, gösterilen sarı kartın da sırrı da burda. Millet, bir nefeslik molanın peşinde. Bundan sonraki bayramda yazmak nasip olursa, o zaman olanları yazar, olacakları değerlendiririz.  

Şimdi bayram bayram canınızı sıkmayayım, Abdurrahim Karakoç’un bir şiiriyle bitireyim.  

Büyüklerin hiçbir yerinden, küçüklerin gıdıklarından öperim.

Savaştayım elli yıldır

Ömrüm geçti boşalt, doldur

Anlamadım, bu ne hâldir

Bir gün silah çatamadım

Suları ıslatamadım.

Ekin ektim başak yılan

Kuşandığım kuşak yılan

Yorgan akrep, döşek yılan

Bir gün rahat yatamadım

Suları ıslatamadım.

Ne payem oldu, ne sayem

En doğruya varmak gayem

Düşüncemdir tek sermayem

Alan yoktur, satamadım

Suları ıslatamadım. 

Selam ve dua ile  

Tanrı Türk'ü Korusun ve Yüceltsin